Cultuurshock

Hoi allemaal,
Sorry, er zijn wat problemen geweest met internet, berichten die niet doorgingen, internet dat constant uitvalt. Ook hier weer, maar ik ga het proberen.
Nadat we bij de hoogste pas onze vlaggetjes hadden opgehangen en we een ontzettend heftige, emotionele maar mooie dag achter de rug hadden, vervolgden we onze weg richting pas naar Nepal.
De laatste slaapplaats was kort voor de grens, waar al een onheilspellende energie te voelen was. Overal controleposten en soldaten met geweer in aanslag. Afschuwelijk, nu kan ik erover praten want inmiddels zijn we in Nepal.
Ik zal nog even beschrijven hoe de landen wisselen was. We werden met de jeep zover mogelijk voor de grens gebracht. Ca. 1 km. hiervoor kwamen we niet verder en moesten met eigen bagage afdalen naar een brug over de rivier, welke tevens de grens is. Controle na controle. Wij werden eruit gevist voor koffercontrole, mijn reisgids werd helemaal doorgebladerd of er geen foto van de Dalai Lama inzat. Oke, uiteindelijk mochten ook wij door naar de volgende controle. Hierna was het over de brug, rennen, bijna vluchten voor die afschuwelijke sfeer die daar hing.
Tsja, wat we hierna constateerden was een complete cultuurshock. De mensen, geuren, kleuren, etc alles is compleet anders. Je moet er enorm aan wennen want ze trekken aan je van alle kanten, bedelen, willen dingen verkopen etc. Even doorademen.
Vanaf dit punt gingen we op weg naar Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Een weg met enorme afgronden, watervallen waar je doorheen moet etc. Onderweg krijgt een jeep pech, maar alles wordt opgelost, een beetje proppen in de andere jeeps en weer verder.
Kathmandu is een enorm drukke stad waar alles doorelkaar krioelt. We slapen in een voormalig paleis, heel luxe, zeker na de eenvoudige hotels de laatste dagen, maar eigenlijk is ook daar niets mis mee. We zijn zeer tevreden over de accomodaties.
In Kathmandu bezoeken we een oud gedeelte van de stad genaamd Bokhara, heel indrukwekkend. Ook hier wordt je constant aan je mouw getrokken om iets te kopen. Eigenlijk is dat iets wat we als minder leuk ervaren. Zeker na Tibet.
Tibet was voor velen van ons zo'n enorm mooie ervaring dat dit door bijna iedereen als minder ervaren wordt. Het is even wennen, maar misschien is het, na de beladenheid van Tibet wel even goed.
Na het bezoek aan Bokhara gaan we naar een heuvel waar een stoepa opstaat, die ook wel apentempel wordt genoemd omdat er veel apen op de berg te vinden zijn.

Er staat nog iets op het programma waar ik me op verheug, nl. de grootste stoepa ter wereld, de Botnath. Enorm indrukwekkend is die. Hij is gelegen in een Tibetaanse wijk in Kathmandu, waar de Tibetanen zichzelf kunnen zijn en hun eigen geloof kunnen belijden, zonder spottende blikken etc. van toekijkende Chinezen. Er hangt hier een prettige sfeer. Als ik rond de stoepa loop en de gebedsmolentjes ronddraai denk ik terug aan Tibet en moet eerlijk bekennen dat ik hiemwee heb naar Tibet. Daar had ik best nog iets langer willen blijven....
maar wie weet.....

Tot het volgende bericht,
Groetjes, de globetrotters!